Wynagrodzenie chorobowe i okres wyczekiwania to istotne kwestie mające wpływ na prawo do zasiłku.
Pracownik, wykonujący pracę nakładczą albo odbywający służbę zastępczą, to za czas niezdolności do pracy, która trwa łącznie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego (a jeżeli ukończył 50 rok życia – łącznie do 14 dni), przysługuje mu prawo do wynagrodzenia na podstawie art. 92 Kodeksu pracy, wypłacanego przez pracodawcę z jego środków.
Jeśli ukończył 50 rok życia, czternastodniowy okres wypłaty wynagrodzenia za czas choroby przysługuje mu począwszy od następnego roku kalendarzowego po roku, w którym ukończył ten wiek.
Okres 33 lub odpowiednio 14 dni niezdolności do pracy, za który zachowuje prawo do wynagrodzenia chorobowego, ustala się sumując poszczególne okresy niezdolności do pracy w roku kalendarzowym, nawet jeżeli wystąpiły między nimi przerwy a także jeżeli w danym roku kalendarzowym był zatrudniony u więcej niż jednego pracodawcy.
Zasiłek chorobowy finansowany ze środków Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przysługuje mu od 34. lub odpowiednio od 15. dnia niezdolności do pracy w roku kalendarzowym.
Jeśli jest ubezpieczony z innego tytułu to zasiłek chorobowy przysługuje mu od pierwszego dnia niezdolności do pracy, po spełnieniu ustawowych warunków.
Istotną kwestią jest wystąpienie zadłużenia z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne w związku z prawem do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia chorobowego.
Jeśli ubezpieczony prowadzi pozarolniczą działalność lub współpracuje z taką osobą, lub współpracuje z osobą fizyczną, która prowadzi działalność gospodarczą i korzysta z ulgi na start w zakresie obowiązkowych ubezpieczeń społecznych albo jest duchownym i sam opłaca składki na własne ubezpieczenie, to otrzyma świadczenie, o ile organ rentowy nie stwierdzi na jego koncie zaległości z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne albo kwota jego zadłużenia nie będzie przekraczała 1% minimalnego wynagrodzenia za pracę.
Jeśli ZUS stwierdzi, że ubezpieczony nie opłacił składek, a jego zadłużenie jest wyższe niż 1% minimalnego wynagrodzenia za pracę, (określonego w odrębnych przepisach), to do czasu spłaty całości zadłużenia (stan zadłużenia ustala się na dzień powstania prawa do świadczenia), to świadczenie nie przysługuje. Jeżeli ubezpieczony spłaci w całości zadłużenie w ciągu 6 miesięcy od dnia powstania prawa do świadczenia, to świadczenie to przysługuje mu za cały okres.
Jeżeli nie spłaci w całości zadłużenia w ciągu 6 miesięcy od dnia powstania prawa do świadczenia, prawo do świadczenia przedawni się. Jeśli ubezpieczony zadłużenie spłaci w całości po upływie 6 miesięcy, to prawo do świadczenia za dalszy okres będzie miał dopiero od dnia spłaty całości zadłużenia.
Zastanówmy się nad zasiłkiem chorobowym w czasie i po ustaniu ubezpieczenia chorobowego.
Zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, jeśli stał się niezdolny do pracy w czasie ubezpieczenia chorobowego, również za okres nieprzerwanej niezdolności do pracy, która przypada po ustaniu ubezpieczenia.
Zasiłek chorobowy przysługuje także, jeżeli niezdolność do pracy trwała bez przerwy co najmniej 30 dni i powstała po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego nie później niż w ciągu 14 dni od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego albo, nie później niż w ciągu 3 miesięcy od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego – w razie choroby zakaźnej, której okres wylęgania jest dłuższy niż 14 dni lub innej choroby, której objawy chorobowe ujawniają się po okresie dłuższym niż 14 dni od początku choroby (oznaczonej w zaświadczeniu lekarskim kodem literowym “E”).
#zasiłek, #zasilekchorobowy, #zus, #brakzasilku, #wyplatazasilku, #prawodozasilku, #uprawnienidozasilku, #wniosekozasilek, #odwolaniezus, #mecenasbrzozowska, #kancelariabrzozowska, #opole, #wynagrodzeniechorobowe, #okreswyczekiwania
